Paradajz je crveniji, ali bezukusniji, jagode ljepše, ali nisu slatke, a piletina se lakše čuva, ali nikada nije bila neukusnija.
Kanadski naučnici su uzgojili tri pileta iz tri različite ere, kako bi uporedili njihove karakteristike. U pitanju su najčešće korištene vrste u mesnoj industriji na američkom kontinentu iz 1957, 1978. i 2005. godine.
Sve su imale istu ishranu, odgajane su u potpuno istim uslovima, ali su izrasle u potpuno različite jednike.
“Najstarija” je imala manje od kilograma, ona sa kraja sedamdesetih je bila dvostruko teža, a ona koja se koristi danas bi, da je čovjek, vjerovatno bilo nazvana “bolesno gojaznom”.
Jasno je koja je proizvođačima najdraža, ali je jasno i da su decenije uzgoja posvećene samo povećanju zarade.
Novi uslovi na modernim farmama, sintetička ishrana i hiperprodukcija donijele su drugačije, “profitabilne”, “debele” piliće, ali ujedno i slabo pokretne jedinke, čije meso odavno nije bogato ukusom.
Na kraju, manji kvalitet je osnovna cijena koju potrošač u 21. vijeku plaća.
