Osamnaesto izdanje Pravo Ljudski Film Festivala bit će održano od 11. do 16. oktobra u Sarajevu u kinu Meeting point, donoseći 20 ostvarenja s posebnim fokusom na aspekt ženskog rada.
“Sa posebnim zadovoljstvom najavljujemo ovo 18. izdanje Pravo Ljudski Film Festivala u Sarajevu. I ove godine festivalski program zadire u neke od najznačajnijih tema od javnog interesa za savremeno društvo, fokusirajući se na rad, a s posebnim fokusom na nevidljivi ženski rad i na nedovoljno istražene aspekte neplaćenog ženskog kućnog i reproduktivnog rada”, kazala je Kumjana Novakova, diretorica Festivala.
Istakla je da je osnovna tema festivala društvena i politička nevidljivost na raskrsnici rada i politike, nit koja se prožima kroz raznolik filmski program sačinjen od 20 filmova u šest festivalskih dana.
“Cilj nam je istražiti sveprisutno pitanje nevidljivosti koja okružuje ženski i rad “ostalih”. Od skrivenog i neplaćenog ženskog rada u kući do nezapaženih i izbrisanih umjetnica koje su odsutne od umjetničkih i filmskih kanona”, kazala je Novakova.
Festivalski program se sastoji od četiri glavne programske sekcije: 1. Istorija inače: kritičke kartografije; 2. Lektira; 3. U ime zdravlja… i 4. Njega i briga kao politički prostor.
“Posebno zadovoljstvo je najaviti javno predavanje Silvije Federici, jedne od najznačajnijih feminističkih teoretičarki, a koja je dio programa “Njega i briga kao politički prostor”. U specijalnom dijelu programa, javna rasprava naslovljena “Šta je nama naša briga dala?” okupiće tri regionalne feminističke teoretičarke – Nejru Nunu Čengić, koja je i kustosica programa “Njega i briga kao politički prostor”, Dugu Mavrinac i Nelu Porobić Isaković”, istakla je Novakova.
Ovogodišnji Pravo Ljudski Film Festival bit će otvoren 11. oktobra u 19 sati u kinu Meeting point, kino-koncertom filma “Kućni filmovi” rediteljiice Vukice Đilas sa pratećom muzikom uživo LP dua – Sonje Lončar i Andrije Pavlović.
“Kućni filmovi” kompilira više od dvadeset godina strastveno snimanih “slika iz života” zabilježenih kamerom Super 8. Vukica Đilas je na projektu radila gotovo nevidljivo i anonimno, jer nitko nije znao za film prije nego što je izašao desetljeće nakon njezine prerane smrti. Nakon njezine smrti, Đilasov partner Branko Vučićević, s kojim je živjela 1970-ih i koji je i sam bio kultna figura jugoslavenske neoavangarde, pohranio je niz njezinih 8 mm filmskih dnevnika u arhivi Akademskog filmskog centra u Beogradu. Osim jedne projekcije sirovog materijala objavljene 2006. godine, Đilasini su filmovi bili arhivirani do 2015. godine kada je redatelj Slobodan Šijan složio pedesetominutnu verziju pod nazivom “Domaći filmovi”. Tu projekciju je pratila živa improvizacija pijanističkog LP dua, čija je muzika postala službeni soundtrack novosastavljenog filma. Materijal se proteže kroz dvadeset godina njenog stvaranja – počevši od 1970. godine i završava negdje u 1990-ima, dok soundtrack opisuje osam većih poglavlja Đilasova života. “Domaći filmovi” jedini je film koji je Vukica Đilas snimila: životni film, odnosno film dug koliko i život, montiran kamerom kadar po kadar.
Kako navode u svojoj biografiji: “LP Duo eksperimentiše sa beskrajnim mogućnostima izvođenja na dva klavira, istovremeno razvijajući novi pristup savremenoj klavirskoj muzici. LP Duo je postao jedan od najuspješnijih klavirskih dua, brišući granice između kamernog ansambla i rock grupe. Classical Elegance, Jazz Freedom, and Rock’n’Roll Power”.
