Očekivano, najveći iznos otišao je za Boračku organizaciju RS-a, Savez logoraša RS-a dobio je 18.000 koliko je pripalo i Organizaciji porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila RS-a, dok je Savezu organizacija i udruženja ratnih vojnih invalida RS-a dat iznos od 14.000 maraka.
Svi ostali dobili su iznose od po četiri cifre, s tim da je najveći od 5.700 maraka.
Distrofičari, paraplegičari, amputirci, gluhi i nagluhi, zatim udruženja koja zastupaju metalno nedovoljno razvijene, dobrovoljne davaoce krvi, civilne žrtve rate, nacionalne manjine, ali i radio-amateri, Pokret potrošača i Udruženje penzionera RS-a morat će se zadovoljiti s po 4.000 do 5.700 maraka pomoći iz budžeta entiteta za sedam mjeseci ove godine.
Neulazeći u ocjene koliki su učinci zastupanja interesa pojedinih kategorija stanovništva, svima je zajednička tvrdnja da sredstva koja dobijaju na osnovu statusa “od javnog intresa” nisu dovoljna, bilo da su 50.000 ili 5.000 maraka.
A drugo je pitanje koliko je racionalno i svrsishodno trošenje novca poreznih obveznika koji pune entitetsku kasu, na koju se “naslonio” i značajan broj nevladinih organizacija.
I to im nije jedini izvor finansiranja.
