Iako je, zahvaljujući akcijama policije, do ilegalnog naoružanja danas sve teže doći, ipak još postoji ilegalno tržište, na kojem se ručna bomba može nabaviti za dvadesetak maraka, dok je pištolj magnum 357, proizvođača “Smith and Wesson”, jedan od najskupocjenijih i košta oko 800 maraka.
Na razne načine, iako otežano, kriminalci ili drugi s one stranu zakona, mogu doći do ilegalnog naoružanja, a pomak je što su bar oglasi u kojima se na prodaju nude automatske puške i drugo ilegalno oružje gotovo iščezli.
Cijene oružja na ilegalnom tržištu su, u zavisnosti od vrste i kalibra, različite, pa se tako kriminalcima omiljeni pištolji CZ (različitih kalibara) i češka zbrojovka mogu nabaviti po cijenama oko 250 maraka.
“Tetejac” je dostupan po cijeni oko 300 maraka, dok se škorpion (automatski pištolj) može nabaviti po cijeni od 350 maraka.
Inspektor u CJB Banjaluka, koji je želio ostati anoniman, potvrdio je da je procenat ilegalnog oružja u izvršenju krivičnih djela i dalje izrazito visok, ali da su posljednje akcije policije suzbile javnu prodaju ovog naoružanja.
“Još ranije smo uočili da je u jednom oglasu sasvim normalno prodavana automatska puška. Nakon ove informacije, policija je u zadnje vrijeme sprovela niz akcija, odnosno pretresa u kojima je pronađena i zaplijenjena veća količina ilegalnog oružja i eksploziva. Iako su te akcije konstantne zadnjih godina, ove posljednje su za rezultat imale da se suzbije ta javna prodaja ilegalnog oružja”, ispričao je ovaj inspektor.
Gospa Arsenović, portparol CJB Banjaluka, navodi da u kategoriju onih koji ne mogu dobiti odobrenje za nabavku oružja spadaju osobe mlađe od 18 godina, duševno bolesna lica te oni koji su kažnjavani za krivična djela, osim onih iz oblasti bezbjednosti saobraćaja.
“Osobe koje su jednom u protekle tri godine kažnjavane za prekršaje po Zakonu o javnom redu i miru i Zakonu o oružju ne mogu dobiti odobrenje za nabavku oružja”, pojasnila je Arsenovićeva, dodavši da se zahtjevi za nabavku oružja mogu podnijeti samo za pištolj, revolver, lovačko oružje i vazdušnu pušku, dok se automatsko oružje ne može legalno držati.
I dok je za legalnu nabavku oružja potrebno ispuniti i više nego zahtjevnu dokumentaciju, onima koji su crvenim slovima ucrtani u dosijee policije ostaje crno tržište.
Izvor “Nezavisnih” navodi da su upravo izvršioci raznih krivičnih djela, ali i mlađe osobe, mušterije za nabavku ilegalnog oružja.
“Nedavno smo imali slučaj da je policija zaustavila i pretresla automobil osobe koja je dovođena u vezu sa izvršenjem najtežih krivičnih djela u kojima je koristila ilegalno oružje. Tokom posljednjeg pretresa, kod ove osobe je ponovo pronađeno ilegalno oružje. Nažalost, zakon je ovdje i više nego liberalan i za ovakve stvari, odnosno posjedovanje ilegalnog oružja izriču se mizerne i uslovne kazne”, pojasnio je izvor “Nezavisnih”.
Pola miliona ilegalnog naoružanja
I dok su zvanični podaci UNDP-a poražavajući i govore da u BiH ima gotovo pola miliona ilegalnog oružja, vojni analitičari sa druge strane sumnjaju u ovaj podatak. Aleksandar Radić, vojni analitičar iz Srbije, smatra da se ukupan broj ilegalnog oružja u zemljama bivše SFRJ i ne može jasno utvrditi, jer nisu postojale precizne evidencije o ukupnom broju vojnog naoružanja koje je nestalo tokom ratnih sukoba.
Ono što je za Radića mnogo bitnije jeste da, bez obzira koliko ilegalnog oružja ima, kriminalac kojem ovo oružje treba za ostvarenje nekog cilja uvijek će doći do tog oružja.
Nezavisne/Informer.ba
